Dag 7 werd opnieuw een lange rit naar het noorden van Vancouver Island: Telegraph Cove, een idyllisch vissersdorpje met kleurrijke huisjes op palen. Onderweg zagen we een cougar (poema) oversteken. Wat blijkbaar zeer zeldzaam is, want sommige Canadezen die we tegenkomen hebben er nog nooit één gezien. Lucky bastards dus!
Maar eens aangekomen waanden we ons bijna aan het eind van de wereld, ware het niet dat men er een plastieken/fake motel heeft neergeplant. Maar als je alleen naar links keek, was het echt prachtig. Zoveel rust in een schitterende omgeving. En vooral leuk om in 1 van die historische huisjes op de ponton te kunnen overnachten… Onze bezigheden? Eens naar de linkerkant wandelen, eens naar rechts. En terug. En nog eens terug. Een warme chocomelk drinken. Maar dus vooral chillen. ’s Avonds gingen we genieten van de zalmbbq in het Killer Whale Cafe and Restaurant. Een aanrader! Om de dag af te sluiten, stak ik het haardvuur aan en ging ik mijn traditionele avondwandeling doen.
Zondag (vaderdag) gingen Mieke en Floris ontbijt halen bij het Seahorse Cafe (het werk is dus niet veraf). Erna gingen we het Killer Whale Interpretive Museum checken. Een superervaring, vooral dankzij het aanstekelijk enthousiasme van de gids! Erna gingen we tanken in Port Mc Neil, want de dag ervoor hadden we onze tank bijna leeg gereden. Op de terugweg draaiden we eens een zijweg in, op zoek naar beren op aanraden van de gids. En yup, na 50 meter was het zover: een kleine zwarte beer aan de rand van de weg! En shaken dat we deden 🙂
14 uur ging ik dan naar de cabin van North Sea Kayak Tours voor een tour van 2 uur. Aangezien het deze tijd van het jaar nog zeer rustig is, werd het een privétour 🙂
En het werd een onvergetelijke ervaring… Onderweg een zwarte beer gepasseerd, tussen walvissen gepeddeld, 2 zeeleeuwen gezien die hallo kwamen zeggen, eagles gespot en dat alles in een prachtige omgeving met een fantastische gids. Op deze manier word je echt één met de natuur.
’s Avonds gingen we opnieuw eten in het Killer Whale Cafe and Restaurant, waar we ondertussen vaste klanten geworden waren. Floris was er zoals altijd deze trip de ster van de avond omdat hij rondliep en lachte naar iedereen en zelfs flirtte met met een meisje. Jong geleerd is oud gedaan!
Erna ging F in bed en vertrok ik voor de traditionele avondwandeling. Die leverde zowaar nog 2 black bears op tijdens een praatje met Nederlanders, de eerste die we tegenkwamen op onze reis. Ik heb het dus over de Hollanders.
Vandaag vertrokken we dan naar Nanaimo, om morgen via de ferry terug te keren naar het vasteland. De dag begon alvast goed toen we opnieuw een beer zagen. Onderweg zagen we nog allerlei soorten herten.
Conclusie na Vancouver Island! Het westen van Canada is meer dan alleen Vancouver en de Rockies. Wie dit eiland niet in zijn trip opneemt, weet niet wat hij mist.
Hoogtepunt Broes: Telegraph Cove, daar heb ik mijn hart aan verloren en ik was toch wel wat emotioneel toen we vertrokken.
Hoogtepunt Mieke: Victoria want mooie combinatie van de stad en zee
Hoogtepunt Floris: hondjes, hondjes, schommels, glijbanen en nog eens hondjes. En eten natuurlijk.
Hallo Mieke , Broes en Floris we wensen jullie nog veel plezier tijdens jullie ontdekkingsreis door het westen van Canada. En bedankt voor het SMS-je ter gelegenheid van mijn verjaardag
Groetjes vanwege oma Rosita en opa Ronny
Merci voor jullie berichtje. Hopelijk alles goed met jullie!Wij genieten nog steeds hoor!:)
Toch even laten weten, ja hoor, we missen je – maar we gunnen ’t jullie. Deze ongetwijfeld niet-te-overtreffen levenservaring. Floris boft maar met zo’n ouders.
Jaloers x10